Renta na zwiększone potrzeby

Orzecznictwo, jak i doktryna prawa jest utrwalona i jednolita w kwestii, iż przyznanie renty z tytułu zwiększonych potrzeb nie jest uzależnione od wykazania, że poszkodowany te potrzeby faktycznie zaspokaja i ponosi związane z tym wydatki. Do przyznania renty z tego tytułu wystarcza samo istnienie zwiększonych potrzeb jako następstwo czynu niedozwolonego (m. in. wyrok SN z 11 marca 1976 r., sygn. akt IV CR 50/76). Przyznaną rentę poszkodowany może przeznaczać na dowolny cel. Jest to jego autonomiczna decyzja.